Woensdagavond 5 april, 21.30 uur. Ik rek mij uit en ben blij dat ik zo eindelijk weer fatsoenlijk kan lopen na een vlucht van bijna 16 uur. Ik voel dat mijn lichaam en geest moe zijn. Door de spanning en het enthousiasme heb ik bijna geen oog dicht kunnen doen in het vliegtuig.
Ik loop mee met de stoet mensen en sluit achteraan in de rij bij de immigratiedienst. De rij is ongelofelijk lang en er zit nauwelijks vooruitgang in. Wat een hoop mensen die Bali gaan ontdekken! Dit is eigenlijk wel het laatste wat ik kan gebruiken na zo’n lange vlucht. Het idee dat mijn broertje aan de andere kant op mij staat te wachten zorgt gelukkig voor wat positieve vibes.
Go with the flow
De broeierige lucht, toeterende auto’s en scooters en – voor zover ik kan zien want het is avond – mooie planten en bomen zorgen ervoor dat ik gelijk een ultiem vakantiegevoel krijg. Ik besef nu pas echt dat ik op Bali ben, gewoon even aan de andere kant van de wereld. Say what?!
In mijn hotelkamer merk ik dat ik een dubbel gevoel krijg. Ik ben blij en super enthousiast, maar vind het tegelijkertijd ook spannend en ben verdrietig. Ik heb weinig zin om weer die rollercoaster van emoties mee te maken, dus ik besluit om het onder de douche van mij af te laten stromen en ga daarna lekker slapen.
Ik merk dat ik even de tijd nodig heb om te acclimatiseren. Ik vind het zo raar dat ik opeens hier ben, op het mooie Bali. Het eiland waar ik alleen maar toffe verhalen over gehoord en gelezen heb.
Het valt mij op dat ik mijn structuur en planning zo goed weet los te laten. Voordat ik naar Bali ging had ik een grove planning in mijn hoofd van wat ik wilde, maar in plaats van deze te volgen ga ik nu totaal iets anders doen. Sometimes you gotta go with the flow! 🙂
Bali vibes
Achterop de scooter van Kuta naar Uluwatu, weg van de drukte en op naar de rust. Ik houd mij stevig vast en geniet van al het moois wat langs mij heen raast. Ik zie het landschap langzaam veranderen en voel mij steeds meer op mijn gemak. Uluwatu is precies wat ik mij voorstelde: prachtige stranden, mooie natuur en een chille vibe.
De volgende dag houd ik mij weer stevig vast aan de scooter en zie ik het landschap weer langzaam veranderen. Deze keer op naar Seminyak, weer richting de drukte. Een perfecte tussenstop voor ons volgende verblijf in Lovina.
Seminyak is voor mij een miniversie van Kuta. Ik merk dat ik weer moet wennen aan de toeterende auto’s en scooters en de snelheid van het verkeer. Ik loop richting de stad en wordt hier en daar aangesproken door een verkoper van een souvenirwinkel. Teveel prikkels. Ik probeer mij niet te focussen op alle chaos om mij heen en besluit richting het strand te lopen. Eenmaal aangekomen voel ik dat mijn lichaam rustig wordt. Het geeft zich over aan de kalmte van de zee. Ik adem een paar keer diep in en uit en voel dat mijn longen gevuld worden met de zilte, frisse lucht. Wat fijn om op deze manier de drukte even te ontvluchten!
Into the woods
De volgende dag houd ik mij weer stevig vast aan de scooter en zie ik het landschap weer langzaam veranderen. Weg van de drukte van Seminyak en op richting het noorden met z’n ongerepte natuur. We crossen langs rijstvelden, hebben regen en zonneschijn onderweg, rijden vlak langs diepe dalen (wat zorgt voor de mooiste uitzichten) en gaan berg op en af. Ik weet niet wat mij overkomt. Ik heb in jaren niet zoveel moois gezien! Door het regenseizoen staat alles ook nog eens prachtig in bloei en de mooie vlinders en vogels maken het plaatje compleet. Ik ben nu al gek op het noorden!
Het noorden verrast mij enorm. De dorpjes zijn klein, er staan prachtige tempels, ik zie de mooiste watervallen, de uitzichten zijn adembenemend en ik raak steeds meer geïnspireerd door bepaalde rituelen en tradities. De gastvrijheid van de Balinezen zorgt er ook nog eens voor dat ik mij op mijn gemak voel. Ik denk dat ik mij bijna nog nooit zo ergens welkom heb gevoeld als hier op Bali.
Off to the beach
Na twee dagen Lovina gaan we weer op de scooter richting Amed. Het is tijd om te relaxen en te genieten van het mooie weer en de prachtige stranden. Ik heb zin om even helemaal niets te doen, te relaxen op een ligbed en te dobberen en snorkelen in het water. Morgen gaan we naar Gili Air. Ook daar staat alles in het teken van niets doen en genieten van al het moois om mij heen. Ja, daar heb ik in zin in!
4 comments
[…] Body, mind en spirit […]
[…] Body, mind en spirit […]
Wat leuk, ik heb deze plekken ook bezocht ;). Leuk en herkenbaar.
Wat leuk! 😀